Özel gereksinimli bireylerin eğitiminde etkileşimli ve oyun tabanlı öğretim yöntemleri, bu bireylerin öğrenme süreçlerini desteklemek ve sosyal becerilerini geliştirmek için önemli bir araç olarak öne çıkmaktadır. Oyun tabanlı öğrenme, öğrencilerin motivasyonunu artırmakta ve öğrenme deneyimlerini daha eğlenceli hale getirmektedir. Bu bağlamda, özel gereksinimli bireylerin eğitiminde oyun tabanlı yöntemlerin kullanımı, akademik başarı ve sosyal etkileşim açısından olumlu sonuçlar doğurabilmektedir (Toraman vd., 2018).
Özel gereksinimli bireylerin eğitiminde bütünleştirici yaklaşımlar, bu bireylerin tipik gelişim gösteren akranlarıyla birlikte eğitim almasını sağlamaktadır. Bu tür bir eğitim modeli, özel gereksinimli bireylerin sosyal becerilerini geliştirmelerine yardımcı olurken, öğretmenlerin de bu bireylerin ihtiyaçlarına uygun öğretim stratejileri geliştirmelerini gerektirmektedir (Kayahan Yüksel, & İşcen Karasu, 2022; Erçiçek vd., 2022). Ayrıca, öğretmenlerin dijital oyunlar ve uygulamalar konusundaki görüşleri, oyun tabanlı öğrenme ortamlarının etkinliğini artırmak için kritik bir rol oynamaktadır. Araştırmalar, öğretmenlerin dijital oyunları eğitimde nasıl kullandıklarını ve bu süreçte karşılaştıkları zorlukları incelemektedir (Sönmez, 2023).
Etkileşimli öğretim yöntemleri, özel gereksinimli bireylerin öğrenme süreçlerini desteklemek için önemli bir yere sahiptir. Bu bireylerin eğitiminde kullanılan bireyselleştirilmiş eğitim programları (BEP) ve çeşitli öğretim stratejileri, onların akademik ve sosyal gelişimlerini desteklemektedir (Dayı vd., 2020). Oyun tabanlı öğrenme, bu bireylerin öğrenme deneyimlerini zenginleştirirken, aynı zamanda öğretmenlerin de bu süreçte daha etkili olmalarını sağlamaktadır. Örneğin, oyun tabanlı öğrenme ortamlarının akademik başarı üzerindeki etkileri üzerine yapılan meta-analizler, bu tür uygulamaların olumlu sonuçlar doğurduğunu göstermektedir (Toraman vd., 2018).
Özel gereksinimli bireylerin eğitiminde etkileşimli ve oyun tabanlı öğretim yöntemleri hem akademik başarıyı artırmakta hem de sosyal becerilerin gelişimine katkıda bulunmaktadır. Bu yöntemlerin etkin bir şekilde uygulanabilmesi için öğretmenlerin gerekli bilgi ve becerilere sahip olmaları, ayrıca öğretim materyallerinin ve ortamlarının bu bireylerin ihtiyaçlarına uygun şekilde düzenlenmesi gerekmektedir (Orhan vd., 2018; Avcı Akçalı, & Uztemur, 2022).
Referanslar
*İçerikte yer alan metin, Scite AI yapay zekâ teknolojisi desteğiyle üretilmiştir. Redaksiyon, Selim Keçeli tarafından yapılmış olup, bu süreçte ChatGPT o1-preview'den de yararlanılmıştır.
Avcı Akçalı, A., & Uztemur, E. (2022). Sosyal bilgiler eğitimi alanında özel gereksinimli bireylerle ilgili araştırmalar. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 13(2), 1244–1261. https://doi.org/10.51460/baebd.1216316
Dayı, E., Açıkgöz, G., & Elçi, A. N. (2020). Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü öğretmen adaylarının engelli öğrencilere yönelik metaforik algıları (Gazi Üniversitesi örneği). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 21(1), 95–122. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.616520
Erçiçek, B., Ünay, E., & Günal, Y. (2022). Bütünleştirmenin özel gereksinimli öğrenciler üzerindeki etkisinin okul öncesi öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 51(235), 1917–1934. https://doi.org/10.37669/milliegitim.878220
Orhan, B. E., Yarımkaya, E., & İlhan, E. L. (2018). İki farklı özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinin fiziksel aktivite profilinin incelenmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 9(2), 110–126. https://doi.org/10.17155/omuspd.324105
Sönmez, M., & Sönmez, S. (2023). Özel gereksinimli bireylerle çalışan öğretmenlerin dijital oyunlara/uygulamalara ilişkin görüşleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (57), 1210–1233. https://doi.org/10.53444/deubefd.1256959
Toraman, Ç., Çelik, Ö. C., & Çakmak, M. (2018). Oyun-tabanlı öğrenme ortamlarının akademik başarıya etkisi: Bir meta-analiz çalışması. Kastamonu Education Journal, 26(6), 1803–1811. https://doi.org/10.24106/kefdergi.2074
Kayahan Yüksel, D., & İşcen Karasu, F. (2022). COVID-19 küresel salgınında bütünleştirme yoluyla eğitim uygulamalarına yönelik ebeveyn görüşleri. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 6(17), 490–512. https://doi.org/10.54707/meric.1218039
Comments