Özel gereksinimli bireylerin eğitiminde teknoloji, eğitim süreçlerini dönüştüren ve bu bireylerin öğrenme deneyimlerini zenginleştiren önemli bir araçtır. Teknolojik araçlar, özel gereksinimli bireylerin eğitiminde erişilebilirliği artırmakta ve bireyselleştirilmiş eğitim planlarının uygulanmasına olanak tanımaktadır. Örneğin, dijital oyunlar ve uygulamalar, özel eğitim öğretmenleri tarafından öğrenme süreçlerinde kullanılmakta ve bu araçların avantajları ile dezavantajları üzerine yapılan araştırmalar, öğretmenlerin bu teknolojilere yönelik olumlu görüşler geliştirdiğini göstermektedir (Çay vd., 2020; Sönmez, 2023).
Özel gereksinimli bireylerin eğitiminde teknoloji kullanımı, bireylerin sosyal ve akademik gelişimlerini desteklemekte önemli bir rol oynamaktadır. Özel gereksinimli bireylerin eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi ve bu ihtiyaçlara uygun eğitim hizmetlerinin sunulması, onların bağımsız ve üretken bireyler olarak topluma kazandırılmasında kritik bir öneme sahiptir (Aktan, 2021; Terzioğlu vd., 2019). Ayrıca, COVID-19 pandemisi sürecinde uzaktan eğitim uygulamaları, özel gereksinimli bireylerin eğitiminde yeni zorluklar ve fırsatlar yaratmıştır. Bu süreçte, öğretmenlerin ve ailelerin dijital araçlara erişim ve kullanma konusundaki deneyimleri, özel gereksinimli bireylerin eğitimine yönelik yaklaşımlarını etkilemiştir (Yüksel & Karasu, 2022; Özmete & Pak, 2023).
Dijital araçların eğitimdeki rolü, özel gereksinimli bireylerin öğrenme süreçlerini desteklemenin yanı sıra, ailelerin ve öğretmenlerin bu bireylerle etkileşimlerini de güçlendirmektedir. Örneğin, ebeveyn katılımı, özel gereksinimli bireylerin eğitiminde kritik bir unsur olarak öne çıkmakta ve ailelerin bu süreçteki rolleri, onların eğitimine olan katkılarını artırmaktadır (Yüksel & Emmioğlu, 2022; Erdoğan, 2021). Ayrıca, özel gereksinimli bireylerin eğitiminde kullanılan teknolojik araçlar, bireylerin öğrenme stillerine ve ihtiyaçlarına göre uyarlanabilmekte, bu da eğitimde bireyselleştirilmiş yaklaşımların uygulanmasını kolaylaştırmaktadır (Çay vd., 2020; Özlü vd., 2022).
Özel gereksinimli bireylerin eğitiminde teknoloji, eğitim süreçlerini zenginleştiren ve bireylerin ihtiyaçlarına uygun çözümler sunan bir araç olarak önemli bir yer tutmaktadır. Eğitimcilerin ve ailelerin bu teknolojileri etkin bir şekilde kullanmaları, özel gereksinimli bireylerin eğitiminde başarıyı artırmakta ve onların topluma entegrasyonunu kolaylaştırmaktadır.
Referanslar
*İçerikte yer alan metin, Scite AI yapay zekâ teknolojisi desteğiyle üretilmiştir. Redaksiyon, Selim Keçeli tarafından yapılmış olup, bu süreçte ChatGPT o1-preview'den de yararlanılmıştır.
Aktan, O. (2021). Özel gereksinimli bireylere yönelik öğretmen sosyal kabul ölçeğinin geliştirilmesi, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 315-332. https://doi.org/10.24315/tred.712982
Camcı Erdoğan, S. (2021). Öğretmen adaylarının özel gereksinimli bireylerin eğitimine yönelik görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 22(2), 283-306. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.663271
Çay, E., Yıkmış, A., & Sola Özgüç, C. (2020). Experiences and opinions of special education teachers regarding the use of technology. Journal of Qualitative Research in Education, 8(2). https://doi.org/10.14689/issn.2148-624.1.8c.2s.9m
Kayahan Yüksel, D., & Emmioglu, E. (2022). A study on parental participation in the literacy learning process of the children with special learning disability. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 11(2), 276–287. https://doi.org/10.30703/cije.950273
Kayahan Yüksel, D., & İşcen Karasu, F. (2022). COVID-19 küresel salgınında bütünleştirme yoluyla eğitim uygulamalarına yönelik ebeveyn görüşleri. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 6(17), 490–512. https://doi.org/10.54707/meric.1218039
Özlü Ünlü, Ö., Arslanoğlu, A., & Yıkmış, A. (2022). Özel gereksinimli bireylere matematik öğretiminde somut-yarı somut-soyut öğretimin kanıta dayalı uygulama olarak belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 23(4), 931–960. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.938438
Özmete, E., & Pak, M. (2023). Experiences of mothers with disabled children during the COVID-19 pandemic. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 24(1), 75–93. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.933981
Sönmez, M., & Sönmez, S. (2023). Özel gereksinimli bireylerle çalışan öğretmenlerin dijital oyunlara/uygulamalara ilişkin görüşleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (57), 1210–1233. https://doi.org/10.53444/deubefd.1256959
Terzioğlu, I., Curaoğlu, O., & Yıkmış, A. (2019). Özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin matematik becerilerinin geliştirilmesinde bilgisayar destekli öğretimin kullanıldığı araştırmaların betimsel analizi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 371–382. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2019.19.43815-450711
Comments